در توضیح مبنا بودن دین برای نظریه حقوق بشر می توان گفت در همه ی ادیان، انسان موجودی ارزشمند، باکرامت و به عبارتی مقدس نگریسته شده است. در عهد عتیق آمده است که آدم در «صورت الهی » آفریده شده است و این یعنی موجودات انسانی مهری الهی بر پیشانی دارند که ارزش والائی به آنها می بخشد..
قرآن هم در این زمینه می گوید: « و به راستی که ما به فرزندان آدم، کرامت بخشیدیم.» در بهاگاوارگیتا هم آمده است: « هر آن که پروردگار خویش را در اندرون هر مخلوقی می بیند که بدون مرگ و زوال در میان دنیای فانی زندگی می کند: هموست که به حقیقت می بیند....»
از دیدگاه ادیان همه انسان ها در این که
آفریده خداوند هستند شریکند و به عبارتی خلقت الهی به وجود بشریتی مشترک می
انجامد. اشتراک در خلقت و آفرینش، به جهانی بودن برخی حقوق که... .
جهت مشاهده ادامه مطلب به وبسایت موسسه حقوقی بین المللی ثبت سفیر مراجعه کنید.
